خواص گیاهان: آووکادو

۱-بهبود دهنده عملکرد قلب

آووکادو بیشترین ظرفیت آنتی اکسیدانی لیپوفیلیک را در بین میوه ها و سبزیجات دارد. کاروتنوئیدهای اصلی آووکادو گزانتوفیل ها هستند که آنتی اکسیدان های محلول در چربی اند. گزانتوفیل ها از میزان LDL اکسیدشده (نشانگر زیستی آسیب عروق) در خون می کاهند. در تحقیقی که در آمریکا درمورد آترواسکلروز (تصلب شرایین) انجام شد، مشخص شد که هرچه مقدار گزانتوفیل های پلاسما بیشتر باشد، پیشروی ضخامت جداری عروق، کمتر خواهد بود که این امر، اثر حفاظتی این ترکیبات در برابر آترواسکلروز را نشان می دهد. در آووکادو، مقدار گزانتوفیل های لوتئین و کریپتوزانتین از کاروتن های دیگر، بسیار بیشتر است. اثر مفید ترکیبات فنلی بر کاهش تنش اکسیداتیو و التهاب، بهبود جریان خون، سلامت اندوتلیوم، بازداندگی از تجمع پلاکتی و در نتیجه کاهش بیماری های قلب و عروق در پژوهش ها مشاهده شده است.

۲-تنظیم کننده کلسترول خون

در یک مطالعه تصادفی، گروهی از زنان، رژیمی غنی از اسیدهای چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه را مصرف کردند که میزان زیادی آووکادو را شامل می شد. پس از سه هفته، مشاهده شد که رژیم آووکادو از میزان  کلسترول کل و LDL کاست. محققان نتیجه گیری کردند که رژیم غنی از آووکادو می تواند پروفایل لیپید سرم را بهبود بخشد. مطالعه دیگری در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ نشان داد که با ترکیب شدن کربوهیدرات های رژیم غذایی با اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه (که آووکادو یکی از منابع اصلی آنها است)، پروفایل لیپید و شاخص گلایسمی بهبود یافت.

در پژوهش دیگری، محققان با بررسی اثر آووکادو بر مقدار لیپید خون در بیماران مبتلا به دیس لپیدمی (اختلال در سطح سرمی چربی ها)، شاهد بهبود مقدار لیپید خون بودند. در این آزمایش که چهار هفته به طول انجامید، مصرف آووکادو، سبب کاهش کلسترول تام و LDL، و افزایش HDL شد. مکانیزم اصلی اثر اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه، بر کاهش تری گلیسرید مشخص نیست، ولی محققان دو مکانیزم را پیشنهاد کرده اند: اول، تغییر در ترکیب VLDL و دوم، تغییر در فعالیت آنزیم ها و پروتئین های دخیل در کاتابولیسم VLDL، که هردو غلظت تری گلیسرید خون را کاهش می دهند.

۳-تسریع کننده کاهش وزن

شاید آووکادو به عنوان میوه ای که چربی زیادی دارد شناخته شده باشد ولی هیچ تحقیقی، اثر آن بر افزایش وزن را نشان نداده است. دلیل این امر می تواند اثر این میوه بر ایجاد احساس سیری باشد. چون آووکادو در مقایسه با بسیاری از میوه های دیگر، چربی بالایی دارد، بسیاری از مصرف کنندگان، این میوه  را چاق کننده می دانند و آن را از رژیم های «محدود از انرژی» حذف می کنند. ولی در پژوهشی که در موسسه تغذیه دانشگاه Potchefstroom، برای بررسی اثر آووکادو در رژیم «محدود از انرژی» بر کاهش وزن و لیپید خون در افراد چاق و دارای اضافه وزن، انجام شد، خلاف این باور مشاهده شد. در این آزمایش، ۵۵ داوطلب (۱۱ مرد و ۴۴ زن) با شاخص توده بدنی kg/m227 تا ۴۴  به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمایشی، به مدت شش هفته ۲۲۰ گرم آووکادو (یک میوه) در روز دریافت کرد که جایگزین ۳۰ گرم چربی بود و گروه کنترل، آووکادو را از رژیم «محدود از انرژی» خود حذف کردند. یافته ها، کاهش معنی داری در وزن بدن، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن را در هر دو گروه نشان دادند و اینگونه نتیجه گیری شد که جایگزین کردن ۳۰ گرم چربی غذایی با ۲۰۰ گرم آووکادو در روز در یک رژیم «محدود از انرژی»، اثر منفی بر کاهش وزن نداشت.

نتایج پژوهش دیگری که در آن ۲۶ فرد سالم دارای اضافه وزن شرکت کردند، نشان داد که مصرف نصف آووکادو در زمان نهار به میزان چشمگیری، گرسنگی و تمایل به غذا خوردن را کاهش و احساس سیری را افزایش داد. به علاوه، آزمایش های دیگری نشان دادند که رژیم های غنی از این نوع اسیدهای چرب، از بدن در برابر تجمع چربی شکمی محافظت می کند.

۴-بهبوددهنده عملکرد کبد

در سال ۲۰۱۳ آزمایشی برای بررسی اثر آووکادو بر آسیب کبدی ناشی از CCL4 در رت ها انجام و نتایج آن در ژورنال World Applied Science منتشر شد. در این آزمایش مشخص شد که ترکیبات فنلی آووکادو عبارتند از فرولیک، سالسیلیک، سیرنژیک، P-کوماریک و سینامیک اسید، و فلاونوئیدها عبارتند از کوئرستین، لوتئولین، روتین و کامفرول. این ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها سبب کاهش چشمگیری در غلظت AST (آسپارات آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﺳـﻔﺮاز)،  ALP (آﻟﻜـﺎﻻﻳﻦ ﻓـﺴﻔﺎﺗﺎز)، ALT (آﻻﻧـﻴﻦ آﻣﻴﻨﻮﺗﺮاﺳـﻔﺮاز)، بیلی روبین کل و مالون دی آلدهید شدند و افزایش معنی داری در فعالیت آنزیم های  SOD (سوپراکسید دسموتاز)، GPX (گلوتاتیون پراکسید) و CAT (کاتالاز) در مقایسه با کنترل ایجاد کردند. بنابراین، مکانیزم اثر میوه آووکادو بر بهبود عملکرد کبد را می توان با مکانیزم های آنتی اکسیدانی (ترکیبات فنلی و فلاونوئیدها) حفاظتی آن مرتبط دانست.

 ۵-بهبوددهنده عملکرد تیروئید

در پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ انجام شد و نتایج آن در ژورنال Journal of Pharmacy and Pharmacology منتشر شد، اثر عصاره آووکادو بر TSH، T3 و T4 در رت های تیمارشده با CCL4 بررسی شد. در موش های تیمار شده با CCL4 مقادیر TSH زیاد شد، در حالی که مقدار T3 و T4 در مقایسه با کنترل، کاهش یافت. بر اساس این نتایج، مصرف عصاره آووکادو سبب بهبود میزان ترکیبات نامبرده شد. آووکادو حاوی سلنیوم، روی، مس، آهن، آنتی اکسیدان، ویتامین A، C، D، E، K و B است که در بهبود عملکرد تیروئید نقش دارند. سلنیوم، T4 (تیروکسین) را به T3 (تری یدو تیرونین) تبدیل می کند و میزان هورمون های تیروئید در خون و بافت های بدن از جمله کبد و غده تیروئید را در حد مطلوب نگه می دارد. مکمل روی، می تواند کم کاری تیروئید را جبران کند و مس برای تولید T4 لازم است. خوراکی های غنی از آهن (مثل آووکادو) می توانند کم خونی ناشی از کمبود آهن را که می تواند به همراه کم کاری تیروئید وجود داشته باشد، جبران کنند. سلنیوم و ویتامین های A، C و E، آنتی اکسیدان های مهمی هستند که تنش اکسیداتیو در غده تیروئید را خنثی می کنند. ویتامین های گروه B چون در ساختن T4 نقش دارند، برای عملکرد تیروئید ضروری هستند.

۶-بهبوددهنده عملکرد مغز

در سال ۲۰۱۷ آزمایشی به منظور بررسی اثر آووکادو بر عملکرد شناختی، انجام شد و نتایج آن در ژورنال Nutrients انتشار یافت. این آزمایش تصادفی و کنترل شده، شش ماه به طول انجامید و بر اساس مشاهدات، در طی شش ماه، آووکادو میزان لوتئین سرم را ۲۵ درصد افزایش داد و سبب بهبود حافظه فضایی و کاری شد. محققان نتیجه گیری کردند که مصرف آووکادو که منبع طبیعی لوتئین است، می تواند استراتژی موثری برای بهبود عملکرد شناختی باشد.

مکانیزم پیشنهادی اثر مفید لوتئین بر عملکرد شناختی در افراد مسن، خاصیت آنتی اکسیدانی یا ضد التهابی آن است. مکانیزم های پیشنهادی دیگر برای اثر لوتئین در بافت عصبی، عبارتند از تعدیل ویژگی های عملکردی غشاهای سیناپسی، به همراه تغییرات خاصی در صفات فیزیکوشیمیایی و ساختاری این غشاها. با اینکه مقدار لوتئین در آووکادو نسبتا کم است، ولی همین مقدار، اثر زیادی بر افزایش لوتئین سرم خون دارد. مصرف روزانه آووکادو سبب افزایش در لوتئین سرم می شود.

۷-بهبوددهنده بینایی

لوتئین و گزانتین به طور انتخابی جذب بافت ماکولای چشم می شوند (بخشی از چشم که در آن، نور روی عدسی فوکوس می کند). جذب مقادیر نسبی لوتئین و گزانتین با افزایش سن، کاهش می یابد و مقدار آن در زنان، کمتر از مردان است. پژوهش ها نشان داده اند که جذب کم لوتئین و کمبود مقدار آن در پلاسما می تواند سبب شدت بدکاری مرتبط با پیری در چشم شود.

نتایج حاصل از تحقیقات نشان داده اند که رژیم های غنی از اسید چرب اشباع نشده با یک باند دوگانه، از چشم در برابر بدکاری ناشی از پیری محافظت می کنند. می توان اثر آووکادو بر سلامتی چشم را به این امر نسبت داد که این میوه حاوی ترکیبی از این نوع اسیدهای چرب و کاروتنوئیدهای لوتئین و گزانتین است و به جذب کاروتنوئید از میوه های دیگر و سبزیجات کمک می کند. دسترسی بدن به لوتئین و گزانتین آووکادو بسیار بیشتر از دسترسی آن به این ترکیبات در سبزیجات و میوه های دیگر است.

۸-ضدسرطان

آووکادو به واسطه ی داشتن کاروتنوئیدها، ترپنوئیدها، فنل ها و گلوتاتیون، خواص ضدسرطانی دارد. در حال حاضر، اطلاعات مربوط به فعالیت ضدسرطانی آووکادو بر پایه ی آزمایشات درون شیشه ای (in vitro) و رده های سلولی سرطان انسان هستند. اکثر این مطالعات، روی سرطان حنجره، گلو و دهان انجام شده اند.

بر اساس یافته های موسسه ملی تحقیقات سرطان در ایالات متحده آمریکا، مقدار گلوتاتیون آووکادو چندبرابر مقدار آن در میوه های دیگر است. گلوتاتیون، به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. با اینکه بدن این ماده را به آمینواسیدهای تشکیل دهنده ی آن تجزیه می کند، ارتباط زیادی بین افزایش جذب گلوتاتیون و کاهش ریسک ابتلا به سرطان دهان و گلو وجود دارد.

در پژوهشی مشاهده شد که گزانتوفیل و لوتئین، سبب کاهش بیومارکرهای تنش زیستی در بیماران مبتلا به مراحل اولیه سرطان حنجره، گلو یا دهان شدند. عصاره های غنی از گزانتوفیل آووکادو، فعالیت ضد هلیکوباکتر دارند که می توانند با اثر این میوه بر کاهش ریسک سرطان معده مرتبط باشد. تحقیقات انجام شده روی رده های سلولی سرطان پروستات هم، اثرات ضدتوموری عصاره آووکادو را نشان دادند.

به دلیل میزان بالای لوتئین در آووکادو و صفات ضدتومور این کاروتنوئید گفته می شود احتمالا لوتئین این میوه مسئول خاصیت ضدسرطانی آن است. از طرفی، چون در یک آزمایش، لوتئین به تنهایی این اثر را نداشت، گفته می شود شاید کاروتنوئیدها، ویتامین ها و ترکیبات دیگر عصاره در پیشگیری از رشد سلول های سرطان پروستات تاثیر دارند.

مطالعات اخیر نشان دادند که فیتوکمیکال های استخراج شده از میوه آووکادو، به تکثیر سلول های لنفوسیت انسانی و کاهش ناهنجاری کروموزومی ناشی از مصرف داروی سیکلوفسفامید کمک می کند. سیکلوفسفامید در درمان انواع سرطان خون به کار می رود، ولی سمیت ژنتیکی هم دارد. بنابراین، استفاده از یک عامل محافظ به همراه سیکلوفسفامید ضروری است. تحقیقات نشان داده اند که فیتوکمیکال های میوه آووکادو، به طور انتخابی، سبب توقف چرخه سلولی، بازدارندگی از رشد و القاء آپوپتوز در رده های سلولی سرطانی می شوند. در آزمایشی، اثر عصاره متانولی میوه آووکادو بر سمیت ژنتیکی ناشی از سیکلوفسفامید بررسی و مشاهده شد که عصاره این میوه، به طور کامل، ناهنجاری های ناشی از سیکلوفسفامید را خنثی کرد. این امر می تواند به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی فیتوکمیکال های میوه آووکادو باشد.